ميخواستم اگه اشکالي نداره يه خواهشي ازتون داشته باشم

شما حاج آقا هستيد و حرفتون رو خيلي ها ميخونن خواهشا اگه پاي منبر ميرويد يا جايي سخنراني ميکنيد لطف کنيد از مشکلات ما جوون ها بگيد و از پدر و مادر ها بخواهيد ما رو بيشتر درک کنن من با اينکه با يکي از افراد فاميل نامزد هم کردم ولي پدرم حتي اجازه اينکه ما باهم حرف بزنيم و کنار هم بشينيم رو هم نميده .من هيچ وقت دوست پسر نداشتم با هيچ پسري هم ارتباط نداشتم خدارو شکر نامزدم هم همينطور با هيچ دختري نبوده ولي به هرحال حالا که نامزديم نسبت بهم جاذبه ي خاصي داريم براي اينکه اينجور تعصبات کمتر بشه با پدر و مادر ها صحبت کنيد .من و پدر بزرگ و خانواده نامزدم از پدرم خواستيم که محرميت رو قبول کنه که اينقدر به ما سخت نگذره ولي قبول نکردن براي عقد هم گفتن زوده شما خودتون قضاوت کنيد کار ما اشتباهه؟ اينکه ميخواهيم حلال و شرعي باهم باشيم بده ؟ باور کنيد حتي وقتي باهم حرف هم ميزنيم ما رو چپ چپ نگاه ميکنن که اين واقعا براي من آزار دهنده است فقط مجبورم بخاطر اين رفتارها گريه کنم و اذيت شم در صورتيکه ميبينم اافراد دور و برم که دوست پسر دارن خيلي راحت تر با هم ارتباط دارن ولي من که نامزد دارم دارم عذاب ميکشم