سوال:راضی بودن مقدمه ی آرامش است. این راضی بودن را چگونه می توان کسب کرد و مهم تر از همه به صورت دائمی و در تمام مشکلات حفط کرد؟
نتیجه تحقیق نویسنده وبلاک راه فضیلت:
ممنون از این که سوال خود را با وبلاک راه فضیلت در میان گذاشتید ان شاالله که خداوند به همه ما توفیق دهد که در مشکلات بربار باشیم و خدایی نکرده دل زده نشویم
انسان همیشه در برابر مشکلات قرار دارد و اصلا اگر مشکلات در زندگی نباشد زندگی یک نواخت خواهد بود و انسان هم از زندگی یک نواخت بیزار است و از همه این ها گذشته برخی از استعداد های انسان در مشکلات شکوفا می شود یعنی لازمه شکوفا شدن استعدا کارهای سخت می باشد همان گونه که یک قهرمان برای این که به افتخار قهرمانی برسد باید ورزش های سخت انجام دهد.
اگر مشکلی به ما رسید و ما تمام تلاش خود را برای برطرف کردن آن انجام دادیم ولی موفق به حل آن نشدیم باید بدانیم در این کار مصلحتی نهفته است مثلا کسی که فرزندش مریض می شود و برای سلامتی او هر کاری که از دستش ساخته است انجام می دهد اما موفق به سالم کردن فرزندش نمی شود نباید از خوب نشدن فرزندش نارحت باشد و باید این گونه فکر کند که خداوند دوست دارد این بنده را در حالت مریضی ببیند و چه بسا به خاطر تحمل سختی های مریضی خداوند او را در قیامت در بهشت جای خواهد دارد و اطرفیانش را به خاطر همراهی و هم دلی با این مریض مستحق اجر بزرگی کرداند همان گونه که این حادثه برای امام باقر علیه السلام هم اتفاق افتاد نقل می کنند:
یکی از کودکان امام باقر علیه السلام بیمار شد. حضرت از فرط علاقه‌ای که به آن کودک داشت سخت نگران و اندوهگین بود و آرام نداشت. حاضران به یکدیگر می‌گفتند اگر برای این کودک حادثه‌ای رخ دهد (و بمیرد) برای جان امام باقر علیه السلام نگران هستیم.
طولی نکشید صدای گریه و زاری از خانه امام باقر علیه السلام بلند شد (معلوم شد همان کودک از دنیا رفته) اما بر خلاف انتظار همه، حضرت با رویی باز در حالتی کاملاً متفاوت با آن حالت هنگام بیماری کودک بیرون آمد؛ اطرافیان عرض کردند: فدایت گردیم! ما از این حادثه بر شما می‌ترسیدیم و برایتان نگران بودیم که نکند شما را از پای در آورد!
امام فرمود: ما دوست داریم کسانی که مورد محبت و علاقه ما هستند در سلامت و عافیت باشند، اما آنگاه که فرمان خدا برسد، تسلیم امری هستیم که خدا دوست دارد(و راضی به رضای او هستیم).«1»
انسان باید در مشکلات فکر کند که آیا خودش به وجود آورنده مشکل است مانند شخصی که دروغ می گوید و بعد در آستانه رسوایی قرار می گیرد در این صورت باید سعی کند با توبه دیگر برای خود مشکل ساز نشود و اگر در ایجاد مشکل خودش نقشی ندارد بلکه او وظایفش را به خوبی انجام داده است ولی مشکلاتی در زندگی او به وجود آمده است مانند حضرت ایوب با این که از پیامبر خداوند بود خداوند برای این که ارتقاء درجه پیدا کند او را به مشکلاتی مبتلا نمود ولی ان پیامبر خدا در مقابل مشکلات مقاومت نمود و توانست رضایت الهی را کسب کند ..خلاصه در مورد هر مشکلی باید فکر نمود و قتی درباره اش فکر شود انسان می تواند نقس خود را راضی کند همان گونه که در روایت زیبایی این گونه نقل شده است که:
امام صادق علیه السلام فرمودند:داناترین مردم به خداوند، راضی‌ترین آنان به قضای الهی است.»
البته این رضایت فرزند ایمان است یعین هر چه انسان ایمانش به خداوند بیشتر باشد بهتر می تواند در مقابل سختی ها و گرفتاری هما مقاومت کند همان گونه که روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده که حضرت می فرماید:
بدانید که هیچ بنده اى از بندگان خدا هرگز مؤمن نباشد مگر آن که از آنچه خدا با او مى کند، خوشایندش باشد یا ناخوشایند، راضى باشد.«3»
لطفا سوالات و نظرات خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت بنویسید برای ورود به وبلاگ راه فضیلت روی کلمه راه فضیلت کلیک کنید راه فضیلت
منابع:
1:بحار الانوار ج 46 ص 31
2:انَّ اَعلَمَ النّاسِ بِاللهِ اَرضاهُم بِقَضاءِ اللهِ عَزّ و جَلّ «اصول کافی، ج 2، ص60 »
3:قال صادق علیه السلام : اعْلَموا أنّهُ لَن یُؤمِنَ عبدٌ مِن عَبیدِهِ [ اللّه ]حتّى یَرضى عَن اللّه ِ فیما صَنعَ اللّه ُ إلیهِ و صَنعَ بهِ ، على ما أحَبَّ و کَرِهَ