سوال:چرا نماز هامون بی کیفیته و این که چرا با این که با تما م وجود که دلمون میخواد نماز بخونیم اما هی نمیشه حسش نمیاد من خیلی ومواظبم از لقمه هر کسی نخورم اما بازم گاهی میشه دلم نمیخواد نمازام  رو نخونم اما ...از خدا خیلی شرمندم
نتیجه تحقیق نویسنده وبلاک راه فضیلت:
علت این که ما از نماز هایمان لذت نمی بریم این است که در نماز خشوع و خضوع نداریم همان گونه که وجود نازنین امام علی علیه السلام می فرماید: امام على علیه السلام : اى کمیل! مهم این نیست که نماز بخوانى و روزه بگیرى و صدقه بدهى ؛ مهم این است که نماز، با دلِ پاک و عمل خدا پسندانه و خشوعِ راستین صورت گیرد .«1»
همان گونه که می دانیم انسان موجودی است که زیبایی را دوست دارد و از آن لذت می برد همان گونه که گل را به خاطر زیبایی اش دوست دارد و برای این که نماز را هم دوست داشته باشد باید ان را تزیین کند و تزیین نماز به خشوع می باشد همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید: خشوع،زیور نماز است«2»
اگر خشوع در نماز نباشد اصلا نمی شود گفت که فلانی نماز خوانده است و شاید شکل نماز را داشته باشد ولی واقعیت نماز را ندارد و آن چه برای روح لذت بخش می باشد واقعیت است همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:کسى که در نماز خود خشوع ندارد نمازش نماز نیست«3»
 «خشوع» آن حالت تواضع و ادب جسمى و روحى است که انسان در مقابل شخص و یا حقیقتى داشته باشد
براى یافتن خشوع در نماز رعایت چند نکته ضرورى است:
1:همواره نمازها را اول وقت خواندن،
2:مکان نماز خالى از صداها و اشیایى باشد که موجب جلب توجه است،
3:تا جایى که ممکن است در مساجد و به جماعت نماز خواندن،
4:پیش از نماز زمینه ‏هاى روحى توجه به معبود را در خود فراهم ساختن از طریق خواندن دعاهاى هنگام وضو اذان اقامه و دیگر مستحبات قبل از نماز،
5:مهم‏تر از همه بیرون راندن حب دنیا از نفس و دل را مملو از عشق الهى ساختن. زیرا خیال و اندیشه انسان همواره متوجه چیزى است که بدان دلبستگى دارد چنانکه عاشق در همه حال به یاد معشوق است. پس انسان دوستدار دنیا همیشه حتى در نماز ذهنش متوجه مسائل دنیوى است و آن که جانش لبریز از عشق خداست در امور دنیوى نیز هیچ گاه فارغ از یاد او نمى‏شود و به عبارتى هماره در نماز است،
6: نکته دیگر آن که قوه خیال انسان چون چکاوکى است که اگر با زحمت مداوم تربیت نشود هر آن از شاخى بر شاخ دیگر مى‏ جهد و قرار و آرامى ندارد. از این رو انسان باید ابتدا بکوشد که در نماز از آن مواظبت نموده و آن را به یاد خدا نگهدارد و هرگاه متوجه شد که از یاد خدا غافل گردیده بلافاصله آن را به جایگاه اصلى برگرداند. چنانچه مدتى بر این عمل مداومت کند پرنده خیال رام و مطیع گشته و حضور دل و توجه به سوى خدا ملکه آن خواهد گشت،
7:دانستن معانى عبارات نمازها و دعا و مطالعه در احوال معاد و ... کمک بسیارى مى‏کند،
8:مطالعه پیرامون احوال اولیا در نماز بسیار مناسب است و توصیه مى‏شود کتاب «آداب الصلوه» یا «پرواز در ملکوت» امام خمینى را مطالعه فرمایید،
9: خوددارى از نگاه و توجه به چیزهاى جلب کننده حواس. بهتر است در حال قیام به مهر و در رکوع به پاها نگاه شود،
10:سعى کنید اذکار و قرائات نماز را با طمأنینه و با تدبر در محتواى آنها بخوانید. قبل از بیان راه‏هاى تقویت اراده، بهتر است فرد با اراده و در مقابل فرد بى ‏ثبات و فاقد اراده را توصیف کنیم. فرد با اراده کسى است که وقتى در مورد کارى به خوبى تأمّل کرد، تصمیم به انجام آن مى ‏گیرد و بافعالیت و ثبات قدم آن را به اجرا در مى ‏آورد. بنابراین پافشارى بر تصمیمى غلط یا داشتن میلى قهرمانانه ثبات قدم نخواهد بود.در مقابل فردى که داراى اراده ضعیف است، با کمترین مشکل از انجام کار دلسرد شده و کوشش جهت تحقق آن را متوقف مى‏ کند. فردى که اراده قوى دارد آن چه را که با تأمّل خواسته است. با کوشش و ثبات قدم در پى تحقق آن برمى ‏آید.
لطفا نظرات و سوالات خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت بنویسید برای ورود به وبلاک راه فضیلت روی کلمه راه فضیلت کلیک کنید راه فضیلت    راه فضیلت
منابع:
1: الإمامُ علیٌّ علیه السلام : یا کُمیلُ ، لیسَ الشَّأنَ أن تُصَلِّیَ و تَصُومَ و تَتَصَدَّقَ، إنّما الشَّأنُ أن تکونَ الصَّلاةُ فُعِلَت بِقَلبٍ نَقِیٍّ، و عَمَلٍ عندَ اللّه ِ مَرْضِیٍّ، و خُشوعٍ سَوِیٍّ «میزان الحکمه روایت شماره 10748»
2:قال رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله : الخُشوعُ زینَةُ الصَّلاةِ «میزان الحکمه روایت شماره 10746»
3:قال رسول صلى الله علیه و آله : لا صَلاةَ لِمَن لا یَتَخَشَّعُ فی صلاتِهِ «میزان الحکمه روایت شماره 10747»