سوال:چرا بعضی زن و شوهرها بهم عشق و علاقه اوایل ازدواج رو ندارن، و چیکار میشه کرد که دوباره عشقشون جون بگیره؟
نتیجه تحقیق نویسنده وبلاک راه فضیلت:
راه کارهای ایجاد عشق و علاقه بین زن و شوهر:
1:زن و مرد به هم ابراز علاقه بکنند،متاسفانه برخی خیال می کنند همین که در عمل دوست داشته باشند کافی است و به زبان نمی آورند ولی به زبان اوردن هم مانند عمل کردن لازم و ضرروی است،بزرگترین رمز همسرداری و بهترین کلید حل مشکلات زناشویی، اظهار عشق و علاقه به همسر است. اگر میخواهی دل همسرت را طوری مسخر گردانی که مطیع تو باشد، اگر میخواهی پیوند زناشویی را استوار سازی، اگر میخواهی او را به خانه و زندگی دلگرم سازی، اگر میخواهی او را نسبت به خودت علاقهمند کنی، اگر میخواهی تا آخر عمر نسبت به تو وفادار باشد و...، بهتر آن است که تا میتوانی نسبت به او اظهار عشق و علاقه کنی.
اگر همسرت احساس کند محبوب تو نیست، از خانه و زندگی بیزار میشود، به پژمردگی و افسردگی روی میآورد، به خانهداری و بچهداری بیعلاقه میگردد، به وضع منزل رسیدگی نمیکند، با خود میگوید: چرا برای شوهری جان بکنم که دوستم ندارد
همان گونه که رسول گرامی اسلام اظهار عشق و علاقه را نشان از ایمان دانسته است،حضرت می فرماید:
هر چه ایمان انسان کاملتر باشد، به همسرش بیشتر اظهار محبت مینماید«بحار الانوار ج 193 ص 228»
2:احترام زن و مرد به همدیگر:هر انسانی به شخصیت خویش علاقهمند است و خود را دوست دارد. میخواهد دیگران به شخصیت او احترام بگذارند. هر کس شخصیت او را محترم بشمارد، دوستش دارد و از توهین کنندگان به خود، متنفر است.
خانم محترم! دوست داشتن خود و نیاز به احترام، یک امر غریزی است؛ اما همهی انسانها حاضر و یا قادر نیستند این نیاز درونی همسر شما را برطرف کنند و به وی احترام بگذارند. او در بیرون از خانه، با افراد گوناگون و گاهی بیادب برخورد میکند و چه بسا مورد توهین قرار میگیرد و به شخصیتش لطمه وارد میشود. از شما که یار و غمخوارش هستید انتظار دارد در خانه به او احترام بگذارید و شخصیت تحقیرشدهاش را زنده گردانید و حتّی اگر مورد بیاحترامی واقع نشده باشد انسان فطرتاً نیازمند احترام است.
امام صادق علیه السلام در این زمینه می فرماید:هر زنی که به شوهرش احترام بگذارد و آزارش نرساند خوشبخت و سعادتمند خواهد بود.«بحارالانوار، ج 103، ص 253.»
آقای محترم! همسرت حتماً از شما انتظار دارد که بیش از دیگران به وی احترام بگذاری. البته چنین انتظاری، حق اوست؛ زیرا تو را شریک زندگی و بهترین یار خویش میشمارد.شبانهروز برای آسایش تو و فرزندانت زحمت میکشد. آیا حق ندارد انتظار داشته باشد که وجودش را غنیمت شماری و به وی احترام نمایی؟
در هنگام سخن گفتن با او ادب را کاملاً رعایت کن. با کلمهی «تو» او را مخاطب نساز، بلکه همواره از کلمهی «شما» ـ که علامت احترام است ـ استفاده نما، هیچ گاه کلامش را قطع نکن، بر سرش داد نزن، با احترام او را صدا بزن، در موقع نشستن به او احترام بگذار، وقتی وارد منزل میشود اگر از سلام کردن غفلت کرد، به او سلام کن، وقتی از خانه بیرون میروی با او خداحافظی کن، وقتی به سفر میروی با او وداع کن، برایش نامه بنویس، آیا میدانی این رفتارهای ساده ولی ارزشمند تا زمان برگشت قلب او و شما را آرام نگه میدارد؟ اگر شب تولدش معلوم است، به عنوان احترام دسته گل یا تحفهی دیگری تقدیمش کن و اگر معلوم نیست یک روز را به عنوان روز تولدش معیّن کن و آن روز را گرامی بدار. در مجالس و در حضور دیگران به وی احترام بگذار، از توهین و تحقیر وی جداً بپرهیز، از دشنام و ناسزا گفتن به او اجتناب کن، از مسخره کردن و دست انداختن او ولو به طور شوخی جداً خودداری کن....
اگر به همسرت احترام بگذاری او نیز به تو احترام خواهد گذاشت و بدین وسیله رشتهی دوستی و صمیمیت شما روز به روز استوارتر خواهد شد و در نزد دیگران نیز محترم خواهید شد. اگر شما به ایشان بیاحترامی کردید و ایشان نیز تلافی کرد، مقصر خود شما خواهید بود و نتیجه آن ناآرامی کانون خانواده خواهد شد.
3:سپاسگزاری زن وشوهر از یکدیگر:خانم محترم! همسر شما نیز یک بشر عادی است و از قدردانی خوشش میآید و به عبارت دقیقتر نیازمند قدردانی است. او هزینههای سنگین زندگی را تأمین میکند، حاصل دسترنج خویش را در طبق اخلاص نهاده، رایگان تقدیم شما میکند، این عمل را یک وظیفهی اخلاقی و شرعی دانسته و از آن لذّت میبرد؛ امّا از شما هم انتظار دارد که وجودش را مغتنم شمرده، از کارهایش قدردانی کنید. هر گاه اسباب و لوازم زندگی را خریده، به منزل آورد، اظهار خوشحالی نمایید، و سپاسگزاری کنید. هر گاه برای شما خانم خانه یا فرزندان کفش و لباس یا چیز دیگری آورد، فوراً آن را از دستش بگیر و اظهار خرسندی کن و بگو: متشکّرم.
امام صادق(ع) میفرمایند:بهترین زنهای شما زنی است که وقتی شوهرش چیزی آورد سپاسگزاری کند و اگر نیاورد، راضی باشد. «بحارالانوار، ج 103، ص 239.»
یک بانوی خانهدار اگر تمام اوقات شبانهروز را در خانه کار کند، باز هم مقداری از کارها لنگ میماند. این همه کارهای خانه مانند پختن غذا، نظافت کردن خانه، شستن و مرتّب کردن لباسها و ظرفها، جابهجا کردن اثاث منزل، و از همه بالاتر بچهداری، کارهای آسانی نیستند، که یک روز و دو روز انجام دهد بلکه مادام العمر باید انجام دهد. یک زن کدبانو، واقعاً در خانه زحمت میکشد. آن گونه نیست که مرد خیال کند غذایی که هر روز سه نوبت برایش آماده میشود به آسانی تهیه میشود. یا کارهای پراکنده و مختلف منزل خود به خود انجام میگیرند. برخی مردان بچهداری را اصلاً کار به حساب نمیآورند و حال آنکه خود حتّی یک هفته نمیتوانند کودک خود را اداره کنند.
اگر مرد یک ماه در منزل بماند و همهی امور خانهداری و بچهداری را بر عهده بگیرد، آن وقت میفهمد که همسرش درخانه چه فداکاریهایی میکند و چه زحمتهای طاقتفرسایی را تحمل میکن..این همه زحمت و تلاش نیازمند تشکر و قدر دانی می باشد .
همان گونه که حضرت علیه علیه السلام می فرماید:ارزش سپاسگزاری، بیش از نیکی است زیرا سپاسگزاری ماندنی است و نیکی فانی شدنی»«جلوههای حکمت، باب الشکر، ص 326.»
و دلیل فرمایش آن حضرت این است که جایگاه تشکر و قدردانی زبانی قلب همسر است و تا این قلب کار میکند، آن الفاظ هم وجود دارند و آثار مثبت خود را در صحنهی زندگی بروز میدهند.
لطفا سوالات و نظرات خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت بنویسید برای ورود به وبلاک راه فضیلت روی کلمه راه فضیلت کلیک کنید راه فضیلت راه فضیلت