محبت کردن به کودکان چه اهمیتی دارد: چگونه باید به کودکان محبت شود؟
پاسخ نویسنده وبلاک راه فضیلت و وبلاک معراج:
یکی از نیاز های بسیار اساسی در هر انسانی به خصوص کودکان نیاز به محبت می باشد و کودک از صبح که از خواب بیدار می شود و تا شب همان گونه که نیاز به آب و غذا دارد نیاز به مهر و محبت والدین و اطرافیان خود دارد همان گونه که رسول گرامی اسلام به این نیاز کودکان پاسخ می دادند نقل می کنند پیامبر صل الله علیه و آله هر روز صبح بر سر فرزندان و نوادهای خویش دست محبت می کشید«1»
محبت کردن به دیگران از جمله کودکان آن قدر موثر می باشد که قلب انسان ها را به سوی شخص محبت کننده جذب می نماید همان گونه که امیر المومنین علیه السلام می فرماید:
قلب های انسان ها وحشی است، هر کس به آن ها محبت کند به او روی خواهند آورد«2»

همان گونه که شاعر می گوید:
از محبت تلخ ها شیرین شود       وز محبت مس ها زرین شود
از محبت دردها صافی شود         وز محبت دردها شافی شود
از محبت خارها گل می شود       وز محبت سرکه ها مل می شود«3»
نکات مهم درباره محبت به کودکان:
محبت خود را ابراز کنید: مطمئنا همه والدین فرزندان خود را دوست دارند و فرزندان پاره تن آن ها می باشد و شب و روز از روی محبتی که دارند برای رفاه حال فرزندان خود تلاش و کوشش می کنند ولی نکته ای که بسیار مهم می باشد این است که وقتی این تلاش ها نتیجه بخش خواهد بود که این محبت را ابراز نماید و البته این مخصوص فرزندان نیست بلکه انسان هر کسی را که دوست دارد باید دوستی و محبتش را به او ابراز کند نقل می کنند:
مردی از کنار مسجد می گذشت و امام باقر علیه السلام نیز نشسته بود، یکی از اصحاب عرض کرد: به خدا من این مرد را دوست دارم، امام باقر علیه السلام فرمود: برخیز و او را از این محبت خود آگاه کن؛ زیرا این کار موجب بقای دوستی می شود و برای سازگاری بهتر می باشد«4»
پس نتیجه می گیریم هر گاه کسی را در قلب خود دوست داشتید این دوستی را به او اطلاع بدهید همان گونه که امام کاظم علیه السلام از رسول گرامی اسلام نقل می کند که حضرت فرمودند:
هر گاه یکی از شما برادر ایمانی اش را دوست دارد، او را از این دوستی آگاه کند، این کار برای ادامه دوستی و رابطه شما بهتر است«5»
روش های ابراز محبت نسبت به کودکان:
1:بیان محبت با زبان: زبان سخنگوی قلب و دل انسان می باشد، وقتی اتفاقی در دل و روح انسان می افتد زبان این اتفاق را به دیگران اطلاع می دهد پس هر گاه در دلتان احساس کردید کسی را دوست دارید حتما آن شخص را از این احساس با خبر سازید و گفتن با زبان برای کودکان بسیار موثر می باشد همان گونه که نقل می کنند امیر المومنین احساس قلبی خود نسبت به امام حسن مجتبی علیه السلام را این گونه بیان می کند:
و تو را دیدم که پاره ای از منی، بلکه دانستم که مرا همه جان و تنی، چنانکه اگر آسیبی به تو برسد به من رسیده است، و اگر مرگ به سراغ تو بیاید به سراغ من آمده است و رشته زندگی مرا پاره کرده است، پس کار تو را چون کار خود شمردم و این اندرزها را به تو دادم تا تو را پشتیبانی بکند.«6»
2:بازی کردن با کودکان: کودکان به بازی علاقه زیادی دارند و اگر کسی با آن ها بازی کند این نکته را برداشت می کنند که او دوستشان دارد و بازی کردن با کودکان اصلا عیب و عار نیست همان گونه که بهترین بنده خدا یعنی رسول کرامت و رحمت با فرزندان خود بازی می کرد، جابر بن عبد الله می گوید روزی خدمت پیامبر رسیدم دیدم که حسن و حسین بر پشت او سوار بودند و پیامبر برای آن ها زانو زده بود و می گفت چه شتر خوبی دارید و شما هم چه شتر سواران خوبی هستید«7»
پیامبر آن قدر مهربان بود و این مهربانی خود را ابراز می نمود که حتی برای فرزندان دیگران نیز از خود مایه می گذاشت و در محبت کردن به آن ها دریغ نمی نمود همان گونه که نقل می کنند: روزی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله برای نماز به مسجد می رفت. در راه، گروهی از کودکان انصار بازی می کردند که تا آن حضرت را دیدند، دور او جمع شدند و به دامن او آویختند به گمان اینکه چون آن حضرت همواره حسن و حسین علیهما السلام را بر دوش خود می گرفت، این بار آنها را نیز به دوش بگیرد. پیامبر از یک سو نمی خواست آن ها را برنجاند و از سویی دیگر مردم در مسجد منتظرش بودند و می خواست خود را به مسجد برساند. در این حال، بلال حبشی از مسجد بیرون آمد و به جست وجوی پیامبر پرداخت. پس از مدتی، آن حضرت را کنار گروهی از کودکان یافت و جریان را فهمید. خواست کودکان را تنبیه کند، ولی پیامبر او را از این کار نهی کرد و فرمود: تنگ شدن وقت نماز، برای من بهتر از رنجاندن کودکان است. آن گاه به بلال فرمود: به خانه برو و آن چه از گردو یا خرما یافتی، بیاور تا خود را از این کودکان باز خرید کنم.بلال رفت و پس از جست وجو، هشت دانه گردو یافت و آن را به حضور پیامبر آورد. پیامبر آنها را میان کودکان تقسیم کرد و بدین گونه کودکان راضی شدند آن حضرت را آزاد کنند.
بله پیامبر با این روش خود خاطره خوشی را در ذهن بچه ها رقم زد، و به آن ها فهماند که دوستشان دارد و حاضر است در سخت ترین شرایط با آن ها باز ی کند«8»
3: بوسیدن کودکان: دل پاک کودک آئینه اى است درخشان و اظهار محبت پدر و مادر به فرزند خود و به خصوص بوسیدن او، آئینه روح کودک را جلا مى دهد و به طور خلاصه مهرورزى والدین ضامن سلامت روحى و تعادل عاطفى کودک است که این بوسیده علاوه بر تامین نیاز عاطفی فرزندان برای والدین اجر و پاداش بسیار زیادی نیز دارد همان گونه که از رسول گرامی اسلام نقل شده است که حضرت فرمودند:
 فرزندن خود را ببوسید که برای هر بوسه درجه در بهشت به شما خواهند داد که فاصله هر درجه پانصد سال است«9»
ابن عباس می گوید: :عایشه نزد رسول خدا رفت در حالی که پیامبر فاطمه را می بوسید، عایشه عرض کرد: ای رسول خدا ! آیا او را دوست می دارید؟ پیامبر فرمود: آگاه باش ! به خدا سوگند اگر تو از مقداری که من او را دوست دارم آگاه بودی بر محبت خود با او می افزودی «10»
مفضل می گوید نزد امام کاظم علیه السلام رفتم در حالی که فرزندش علی را بر دامان خود نهاده بود، او را می بوسید و زبانش را می مکید و او را بر شانه خویش می گذاشت و در بغل می فشرد و می گفت: پدرت به فدایت! چه بوی خوش و چه طبع پاکی و چه فضائل آشکاری داری.«11»
و نبوسیدن فرزندان نشانه قصاوت قلب و یکی از نشانه های اهل جهنم بودن افراد می باشد همان گونه که نقل می کنند
 مردى به حضور پیامبر رسید و عرض کرد یا رسول الله من تاکنون هیچ یک از فرزندانم را نبوسیده ام. هنگامى که از نزد آن حضرت بیرون رفت پیامبر - که از شدت قساوت و بى رحمى او سخت شگفت زده شده بود - فرمود: این مرد نزد من از اهل جهنم است«12»
4:وفای به وعده: دستور دیگرى که اسلام پدران و مادران را بدان موظف ساخته و بر آن تاءکید فراوان کرده ، عملى کردن وعده هایى است که آنان به فرزندان خود مى دهند.
زیرا با عمل نکردن به وعده ها شخصیت فرزندان خویش را تحقیر کرده و به آنان درس دروغگویى مى دهند و با گفتار بى عمل خود سخنانى را هم که در آینده خواهند گفت ، از پیش بى اعتبار مى سازند. بدون شک این شیوه برخورد با فرزندان در روایات مردود شمرده شده و والدینى که وعده هایى بى پایه و اساس به فرزندان خود مى دهند مورد سرزنش قرار گرفته اند همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:
کودکان را دوست بدارید و به آنان اظهار محبت کنید. پس اگر به آنان وعده اى دادید، به آن وفا کنید، زیرا آنان روزى خود را به دست شما مى بینند«13»
دروغ گفتن شایسته نیست، به جد باشد یا به شوخى و سزاوار نیست که کسى از شما وعده اى به فرزندش بدهد و سپس به آن وفا ننماید،
امام کاظم علیه السلام فرمود:
اگر به کودکانتان وعده دادید وفا کنید زیرا آنان مى پندارند که روزیشان به دست شماست.«14»
لطفا سوالات و نظرات خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت بنویسید برای ورود به وبلاک راه فضیلت روی کلمه راه فضیلت کلیک کنید راه فضیلت  یا در وبلاک  معراج بنویسید برای ورد به وبلاک معراج روی کلمه معراج کلیک کنید  معراج همچنین شما می توانید سوالات خود را در قسمت اخلاق و عرفان سایت ذی طوی بنویسید و پاسخ های کارشناسان این قسمت را ببینید برای ورد به سایت  ذی طوی  روی کلمه ذی طوی  کلیک کنید
منابع:
1:کانَ النَّبىُّ صل ‏الله‏ علیه‏ و‏آله إذا أَصبَحَ مَسَحَ عَلى رُؤُوسِ وُلدِهِ وَوُلدِ وُلدِهِ «بحارالأنوار، ج 104 ، ص 99، ح 75»
2:قلوب الرجال وحشیه فمن تألفها أقبلت علیه «وسائل الشیعه ج 8 ص 510 ش 3»
3:ادیب، علی محمد حسین، راه روشن تربیت از دیدگاه امام علی علیه السلام ترجمه راد منش ص 290
4:بحار الانوار ج 74 ص 181
5:بحار الانوار ج 74 ص 182
6:نهج البلاغه نامه 31 ص 38
7:بحار الانوار ج 43 ص 285

8:نفائس الاخبار ص 32 و داستان ها و حکایت های مسجد
9:عن النبیّ صلّى اللَّه علیه و آله قال: قبّلوا أولادکم فإنّ لکم بکلّ قبلة درجة فی الجنّة، ما بین کلّ درجتین خمسمائة عام «مکارم الخلاق ص 220»
10:ِّ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ دَخَلَتْ عَائِشَةُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَ هُوَ یُقَبِّلُ فَاطِمَةَ فَقَالَتْ لَهُ أَ تُحِبُّهَا یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمْتِ حُبِّی لَهَا لَازْدَدْتِ لَهَا حُبّاً«بحار الانوار ج 43 ص 5»
11:قال مفضل بن عمر: دخلت على ابى الحسن موسى بن جعفر - علیه السلام - و على ابنه فى حجره و هو یقبله و یمص لسانه و یضعه على عاتقه و یضمه الیه و یقول باءبى اءنت ما اءطیب ریحک و اءطهر خلقک و اءبین فضلک «وسائل الشیعه، ج 18 ص 557 ش 2»
12:قال رجل: ما قبلت صبیا لى قط، فلما ولى قال رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) هذا رجل عندى اءنه من اهل النار«وسائل الشیعه ، ج 15، ص 202»
13: احبو الصبیان و ارحموهم و اذا وعدتموهم شیئاً ففوا لهم «طبرسی مکارم اخلاق،ص 231»
14: اذا وعدتم الصغار فاءوفوا لهم فانهم یرون انکم الذین ترزقونهم و ان الله لیس یغضب لشى ء کغضبه للنساء والصبیان«عده الداعى ، ص 75؛ وسائل الشیعه ، ج 15، ص 202.»