1:تغییر دادن دیدگاه: نوع بینش و دیدگان افراد نسبت به مسائل باعث ایجاد رفتار ها می شود مثلا کسی که فکر می کند لباس زیبا برای او شخصیت آور است همیشه دنبال لباس زیباست و اگر انسان بداند که خداوند در این دنیا آسایش را خلق نکرده است همان گونه که خداوند می فرماید:که ما انسان را در رنج آفریدیم و زندگى او پر از رنجهاست«1» وقتی که به این باور داشته باشد و ایمان داشته باشد که دنیا مزرعه آخرت است و شخص کشاورز باید سختی بکشد تا بتواند محصولات خوب به دست بیاورد مطمئنا در مقابلا مشکلات صبر بهتری خواهد داشت، همان گونه که امیر المومنین می فرماید:
دنیا سرایی است که آغشته به بلاها و معروف به حیله‏ ها و فریب‏ ها است «2»
درک حکمت بلاها: مادر که در مهربانی مثالی ندارد هر از گاهی فرزندش را به آزمایشگاه می برد و دکتر آمپول را جلوی چشمان مهربان مادر در رگ های فرزش فرو می برد و قطرات اشک فرزند دل مادر را به هیجان دی می آورد ولی مادر مانع گرفتن خون نمی شود چون می داند که این چند لحظه سختی برای سلامت آینده فرزندش لازم است و اگر انسان بداند که خداوند از مادر مهربان تر است و گاهی او را به سختی هایی مبتلا می کند چون می داند که برای آینده اش تحمل این سختی لازم است در این صورت بهتر می تواند در مقابل کرفتاری ها صبور باشد همان گونه که خداوند می فرماید:
و ما نزدیکان فرعون و قوم او را به خشک سالى و کمبود میوه‏ ها گرفتار کردیم، شاید متذکر گردند!«3»
همان گونه که گفته شد خداوند یک سختی کوچک به انسان می دهد تا از سختی های بزرگ او را ایمن سازد همان گونه که خداوند در قرآن کریم می فرماید:
به آنان از عذاب نزدیک عذاب این دنیا پیش از عذاب بزرگ آخرت مى‏ چشانیم، شاید بازگردند«4»
 در آیه مورد بحث به یکى از الطاف خفى الهى که همان مجازات هاى خفیف دنیوى و بیدار کننده است اشاره مى‏ کند، تا معلوم شود خدا هرگز نمى‏ خواهد بنده‏ اى گرفتار عذاب جاویدان شود، به همین دلیل از تمام وسائل بیدار کننده براى نجات آن ها استفاده مى‏ کند...وقتی انسان این را بداند در مقابل گرفتاری ها با تمام وجودش صبر خواهد نمود...
مشکلات الطاف خفیه الهی هستند: همان گونه که مادر فرزندش را با شیر گوارایش تغذیه می کند که در پرتو خوردن این شیر او بزرگ می شود و روز به روز استخوان بندی اش محکم تر و قدرتش بیشتر می شود خداوند نیز زندگی بندگانش را با مشکلات همراه می سازد که در اثر دسته پنجه نرم کردن با آن ها قوی و بزرگ شوند اگر انسان به این بینش برسد در مقابل سختی ها صبور خواهد بود چون می فهمد که این مشکلات او را بزرگ و قوی می کنند همان گونه که از امیر المومنین نقل شده است که حضرت فرمودند:
خداوند، بنده ی مؤمن خود را با بلا و گرفتاری تغذیه می کند؛ همچنان که مادر، فرزند خود را با شیر«5»
امام صادق علیه السلام در مورد فلسفه بلاها این گونه می فرماید:
وقتی خداوند برای بنده ای نیکی بخواهد، اگر او گناهی مرتکب شود، در پی آن، او را گرفتاری مبتلا می کند، تا استغفار را به یاد او آورد. و هنگامی که برای بنده ای شر بخواهد، در صورتی که گناهی انجام دهد به دنبال آن نعمتی می آورد تا استغفار از یاد او رفته و آن خطا را ادامه دهد «6»
بلاها نعمت های خداوند هستند: اگر انسان بداند که هر چه از خداوند می رسد نیکو است و او بد بنده اش را نمی خواهد به راحتی می تواند در مقابل بلاها و گرفتاری ها و مصیبته ها صبر نماید. واقعا همین طور هم هست بلاها برای انسان نعمت های خداوند می باشد همان گونه که از امام کاظم علیه السلام این گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
یعنی مؤمن نخواهید بود مگر آنکه بلا را نعمت بدانید و راحتی را مصیبت، و راز آن این است که صبر و بردباری در هنگام بلا برتر از غفلت در وقت راحتی است«7»
 از امام عسکری علیه السلام این گونه نقل شده است که حضرت فرمودند:
 هیچ بلا و گرفتاری نیست مگر آنکه برای خداوند در آن نعمتی است که بر آن بلا احاطه نموده است.«8»
منابع:
1:لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَد«بلد آیه 4»
2:دید ما درباره دنیا: قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ (ع): دَارٌ بِالْبَلاءِ مَحْفُوفَةٌ «نهج‏ البلاغه، خطبه 226»
3:وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ « اعراف آیه 130»
4:وَ لَنُذیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى‏ دُونَ الْعَذابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُون «سجده آیه 21»
5: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل الله علیه و آله: إن الله لیغذی عبده المؤمن بالبلاء کما تغذی الوالدة ولدها باللبن «أعلام الدین، ص 277»
6: قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنَقِمَةٍ وَ یُذَکِّرُهُ الاسْتِغْفَارَ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنِعْمَةٍ لِیُنْسِیَهُ الاسْتِغْفَارَ وَ یَتَمَادَی بِهَا وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعَاصِی «کافی، ج 2، ص 452»
7:قَالَ الْکَاظِمُ علیه السلام: لَنْ تَکُونُوا مُومِنِینَ حَتَّی تَعُدُّوا الْبَلاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخَاءَ مُصِیبَةً وَ ذَلِکَ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَی الْبَلاءِ أَفْضَلُ مِنَ الْغَفْلَةِ عِنْدَ الرَّخَاءِ «مشکاة الانوار، ص 298»
8:مَا مِنْ‏ بَلِیَّةٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ فِیهَا نِعْمَةٌ تُحِیطُ بِهَا.«تحف العقول ص 489»