در این زمانه با چه کسانی نشست و برخاست داشته باشیم؟
کسی که شما را به یاد خدا بیندازد: نمی دانم تا به حال شده است با کسی برخورد داشته باشید که به محض این که او را می بینید به یاد و ذکر خدا می افتید انگار وفتی او هست هوای نفس و شیطان فراری هستند اگر به چنین شخصی برخورد کردید وجودش را غنیمت بشمارید و سعی کنید تا می توانید با او باشید چون چنین اشخاص بهترین افراد برای هم نیشینی و دوستی می باشند همان گونه که رسول گرامی اسلام می فرماید:
حواریون از حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام پرسیدند:ای روح خدا! با چه کسی مجالست و معاشرت کنیم؟
حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه سلام فرمود: با کسی که دیدار او شما را به یاد خدا اندازد. و سخنش بر دانشتان بیفزاید. و عملش شما را برای توشه گیری آخرت ترغیب نماید«1»
صالحین: صالحین کسانی هستند که ایمان دارند و عمل صالح انجام می دهند. این یک خصوصیت بارز صالحین است یعنی کسانی که ایمان صحیحشان وارد عملشان شده و عمل آن ها،فعل آن ها در دنیا از نظر خداوند و اهل بیت عمل صالح به حساب می آید.همان گونه که خداوند می فرماید:
و آنان که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند را البته در صف صالحین آوریم. «2»
اگر چنین شخصی را دیدید مجالست با او را غنیمت بشمارید و سعی کنید تا می توانید از حضورش بهره ببرید چون به همنشینی با چنین کسانی سفارش شده است همان گونه که امام سجاد علیه السلام می فرماید:
همنشینی با صالحان باعث اصلاح و خودسازی است
با علما: عالم و دانشمند حقیقی جایگاه بسیار والا و عظیمی دارد. مقام آنان در پیشگاه خداوند درمرتبه بعد از انبیاست و در قیامت همچون انبیا مقام شفاعت دارند.مرکب آنان برخون شهید برتری دارد.آنان وارثان پیامبرانند و نگریستن به چهره آن ها عبادت است،عالمی که هم علم دارد و هم به علمش عمل می کند شایسته هم نشینی است  اگر با چنین عالمی برخورد کردی سعی کنید تا می توانید از حضورش بهره ببرید همان گونه که امام سجاد علیه السلام یکی از علت های گمراهی را دوی از علما می داند و در مناجات خود با خداوند مهربان این گونه می گوید:
شاید مرا در مجالس علما نیافتی و به خواری و خذلانم انداختی، یا شاید مرا در میان غافلان یافتی و بدین جرم، مرا از رحمت خدا ناامید ساختی، یا شاید دیدی با مجالس اهل باطل انس و الفت گرفته ام و مرا میان آنان واگذاشتی «4»
و لقمان آن دانشمند بزرگ نیز به فرزندش این گونه نصیحت می کند:
فرزندم ! با دانشمندان نشست و برخاست کن و زانو به زانوى آن ها بنشین ؛ چه، خداوند عز و جل دل ها را با نور حکمت زنده مى‏ گرداند همچنان که زمین را با بارش آسمان زندگى مى ‏بخشد .«5»
منابع:
1: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل الله علیه و آله: قَالَتِ الْحَوَارِیُّونَ لِعِیسَی: یَا رُوحَ اللَّهِ! مَنْ نُجَالِسُ؟ قَالَ: مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اللَّهَ رُویَتُهُ وَ یَزِیدُ فِی عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ وَ یُرَغِّبُکُمْ فِی الاخِرَةِ عَمَلُهُ «کافی، ج 1، ص 39.»
2: وَ الذین امنوا و عملواالصالحات لَنُدخِلنَّهم فی الصالحین «سوره عنکبوت آیه 9»
3: قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام: مُجَالَسَةُ الصَّالِحِینَ دَاعِیَةٌ إِلَی الصَّلاحِ کافی، ج 1، ص 20.
4: قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام : لعلک فقدتنی من مجالس العلماء فخذلتنی أو لعلک رأیتنی فی الغافلین فمن رحمتک آیستنی أو لعلک رأیتنی آلف مجالس البطالین فبینی و بینهم خلیتنی مصباح‏ المتهجد، ص 587.»
5: قَالَ لُقْمَانُ لابْنِهِ: یَا بُنَیَّ جالس العلماء و زاحمهم برکبتک فإن الله عز و جل یحیی القلوب بنور الحکمة کما یحیی الارض بوابل السماء« روضه‏ الواعظین، ج 1، ص 11.»