سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 RSS  | خانه | ارتباط با من | درباره من | پارسی بلاگ|مجموع بازدیدها: 983147 | بازدیدهای امروز: 37| بازدیدهای دیروز: 57
درباره خودم

جواب سوالات
سجاد
لطفا سوال خود را در قسمت نظرات وبلاک راه فضیلت مطرح کنید..و در این جا پاسخ سوال خود را ببینید: آدرس وبلاک راه فضیلت: http://tavasool.parsiblog.com/
لوگوی وبلاگ
پیوندهای روزانه
موضوعات
لینک های دوستان
اشتراک
 

 


از آیات قرآن مجید استفاده مى‏ شود که خداوند افراد گنهکار را در صورتى که زیاد آلوده به گناه نشده باشند را بوسیله زنگ هاى بیدار باش و عکس العمل‏ هاى اعمالشان، و یا گاهى بوسیله مجازاتهاى متناسب با اعمالى که از آن ها سرزده است، بیدار مى ‏سازد و براه حق بازمى‏ گرداند. این ها کسانى هستند که هنوز شایستگى هدایت را دارند و مشمول لطف خداوند مى ‏باشند و در حقیقت مجازات و ناراحتی هاى آن ها، نعمتى براى آنها محسوب مى‏ شود، چنانکه در قرآن مى‏خوانیم:
 در خشکى‏ ها و دریاها، فساد و تباهى بر اثر اعمال مردم، ظاهر شد تا خداوند نتیجه قسمتى از اعمال آنها را به آن ها بچشاند، شاید که ایشان برگردند
ولى آنها که در گناه و عصیان، غرق شوند و طغیان و نافرمانى را به مرحله نهائى برسانند، خداوند آن ها را بحال خود وا مى‏ گذارد و به اصطلاح به آن ها میدان می دهد تا پشتشان از بار گناه سنگین شود و استحقاق حداکثر مجازات را پیدا کنند. این ها کسانى هستند که تمام پل‏ ها را در پشت سر خود ویران کرده ‏اند، و راهى براى بازگشت نگذاشته ‏اند و پرده حیا و شرم را دریده و لیاقت و شایستگى هدایت الهى را کاملا از دست داده ‏اند.و این تاخیر عذات بزرگترین ضرر برای آن ها می باشد و مانند کسی است که در لجن زار افتاده است و چند بار برای کمک به سویش دست دارز می شود ولی او حاضر به دست دادن نیست و او را به حال خود وا می گذارند و او به مرور زمان در این لجن زا فرو می رود و زندگی اشت نابود می شود همان گونه که خداوند در قرآن کریم می فرماید:
 گمان نکنند آن هائى که کافر شدند، مهلتى که به ایشان می دهیم براى آن ها خوبست بلکه مهلت می دهیم تا به گناه و طغیان خود بیفزایند و براى آنان عذاب خوار کننده است.«2»
در خطبه ‏اى که بانوى شجاع اسلام زینب کبرى علیها السلام در شام در برابر حکومت خودکامه و جبّار یزید، ایراد کرد، استدلال به این آیه را در برابر یزید طغیانگر که از مصادیق روشن گنهکار غیر قابل بازگشت بود، مى‏ خوانیم، آن جا که مى‏ فرماید:
 تو امروز شادى مى‏ کنى و چنین مى‏ پندارى که چون فراخناى جهان را بر ما تنگ کرده ‏اى و کرانه‏ هاى آسمان را بر ما بسته ‏اى و ما را همچون اسیران از این دیار به آن دیار می برى، نشانه قدرت تو است، و یا در پیشگاه خدا قدرت و منزلتى دارى و ما را در درگاه او راهى نیست؟! اشتباه میکنى، این فرصت و آزادى را خداوند بخاطر این به تو داده تا پشتت از بارگناه، سنگین گردد و عذاب دردناک در انتظار تو است ...

بعضى از آیات قرآن، استفاده مى‏ شود که خداوند گاهى به اینگونه افراد، نعمت فراوانى می دهد و هنگامى که غرق لذت پیروزى و سرور شدند ناگهان همه چیز را از آنان می گیرد، تا حداکثر شکنجه را در زندگى همین دنیا ببینند زیرا جدا شدن از چنین زندگى مرفهى، بسیار ناراحت کننده است چنانکه مى‏ خوانیم:
هنگامى که پندهائى را که به آن ها داده شده بود، فراموش کردند درهاى هر خیرى را به روى آنان گشودیم تا شاد شوند، ناگهان هر آن چه داده بودیم را از آن ها باز گرفتیم، لذا فوق العاده ناراحت و غمگین شدند«3»

در حقیقت اینگونه اشخاص، همانند کسى هستند که از درختى، ظالمانه بالا می روند، هر قدر بالاتر میرود خوشحال تر می شود تا آن هنگام که بقله درخت می رسد، ناگهان طوفانى می وزد و از آن بالا چنان سقوط مى ‏کند که تمام استخوان هاى او درهم مى‏ شکند.
البته تصور این که خداوند به ظالمان و گنهکاران همه چیز می دهد اشتباه است چون برخی از نعمت ها هستند که بهترین نعمت الهی به شمار می روند و این نعمت نصیب این گونه از افراد نمی شود ما در قرآن کریم می خوانیم:
آیا ندیدى و آگاهى ندارى از) کسى «نمرود» که با ابراهیم در باره پروردگارش محاجه و گفتگو کرد؟ زیرا خداوند به او حکومت داده بود و بر اثر کمى ظرفیت، از باده غرور سرمست شده بود هنگامى که ابراهیم گفت: خداى من آن کسى است که زنده مى‏ کند و مى‏ میراند. او گفت: من نیز زنده مى ‏کنم و مى‏ میرانم!» و براى اثبات این کار و مشتبه ساختن بر مردم دستور داد دو زندانى را حاضر کردند، فرمان آزادى یکى و قتل دیگرى را داد ابراهیم گفت: خداوند، خورشید را از افق مشرق مى ‏آورد اگر راست مى‏ گویى که حاکم بر جهان هستى تویى، خورشید را از مغرب بیاور! در اینجا آن مرد کافر، مبهوت و وامانده شد. و خداوند، قوم ستمگر را هدایت نمى‏ کند.
در این آیه خداوند به گفتگوی بین حضرت ابراهیم و پادشاه آن زمان نمرود که از نظر امکانات آن زمان همه چیز را دارا بوده است اشاره می کند و در پایان آیه خداوند می فرماید که من قوم ستمگر را هدایت نمی کنم و در واقع نعمت هدایت که بهترین نعمت خداوند است شامل اشخاص ظالم و ستمگر نمی شود همان نعمتی که یک شخص مومن و نماز خوان حد اقل روزی 10 مرتبه از خداوند در خواست می کند و در نمازش می گوید خدایا من را به راه راست هدایت بفرما«5». پس تصور این که به او همه نعمت ها داده شده است تصوری اشتباه می باشد و لذت و شیرینی ارتبطات با خداوند برای شخص ظالم و ستمگر وجود ندارد.
منابع:
1:ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما کسبت ایدى الناس لیذیقهم بعض الذى عملوا لعلهم یرجعون « سوره روم آیه 41»
2:وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ «آل عمران آیه 178»
3:فلما نسوا ما ذکروا به فتحنا علیهم ابواب کل شى‏ء حتى اذا فرحوا بما اوتوا اخذناهم بغتة فاذاهم مبلسون «انعام آیه 44»
4:أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذی حَاجَّ إِبْراهیمَ فی‏ رَبِّهِ أَنْ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّیَ الَّذی یُحْیی‏ وَ یُمیتُ قالَ أَنَا أُحْیی‏ وَ أُمیتُ قالَ إِبْراهیمُ فَإِنَّ اللَّهَ یَأْتی‏ بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذی کَفَرَ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ «بقره آیه 258»
5:اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ « حمد آیه 6»




نویسنده: سجاد(جمعه 91/4/9 :: ساعت 9:34 صبح)

لیست کل یادداشت های این وبلاگ